Yeni bir başlangıç şansım olsaydı
yaşam yolculuğuma
Hayallerimi canlı tutar,
defalarca dolaştırırdım zihin koridorlarımda
Düşündüklerimi hayata geçirmek için
daha rahat tutardım içimi
Hissettiklerimi daha çok cümlelere dökerdim
bazılarını insanlara, bazılarını da suya anlatırdım
Sezgilerimle daha sıkı bağ kurardım,
gözüme “olumlu” gözlüklerimi takarak
Yeni günün ilk ışıklarıyla buluşurdum daha sık,
içimi umutla doldursun diye
Sevgi dolu insanlarla daha çok vakit geçirirdim,
yüreğime pusula niyetine
Boş vermeyi öğretirdim ısrarla,
kendi kendimi doldurmanın yerine
Can kulağıyla dinlerdim yaşam öğretmenlerimi,
“ o sizin fikriniz” demektense
Anın içinde yaşamayı yeğlerdim daha çok,
geçmiş- gelecek zamanlara inat
Tüm yaşanmış olumsuzlukları ise
geçmişin şelalelerine bırakırdım,
uzak okyanuslara ulaştırsın diye…
