Çocuğunuzla Etkili İletişimde ;
O’na ulaşmak ve bunu başarmak için uyumu yakalamanın öneminden bahsetmiştim.
Uyum; gerçekten de iletişimin “etkili “ ateşini yakan kıvılcım gibidir. İki tarafı da tutuşturur. Daha sonra sürekliliğin sağlanması için odunlarla (etkili iletişimin etmenleri) bu ateşi beslemek gerekir.
Bu kıvılcımın oluşması için iletişimi başlatan tarafın (anne- baba) yargılardan arınmış , sakin ve hoşgörülü bir tavır içinde olması önemlidir. Yargı; bir sonuçtur. Doğru ya da yanlış gibi iki uçta bir kararı belirtir.
İnsan ilişkilerinde, özellikle de etkili iletişimden sözediyorsak; doğru ya da yanlışın göreceli olduğunu kabul etmek gerek. Burada evrensel doğrulardan değil, bireysel doğrulardan söz ediyoruz. İnsan gibi çok yönlü ve tepkilerine birçok faktörün etki ettiği; kendisi, çevresi ve diğer insanlarla etkileşim içerisinde olan dinamik bir varlıktan sözediyoruz. Aynı bireyin, farklı koşullarda, aynı olay, durum ya da insana verdiği tepkiler değişim gösterebilir.
Oysa çocuğa karşı yargılı (önyargı) olmak; koşullar ne olursa olsun, ne kadar değişiklik gösterirse göstersin, çocukla ilgili düşüncenin aynı kalması demektir ki, bu O´nun davranışlarının değişmeyeceği ön kabulünü de beraberinde getirir. Oysa, her birey, duygu, düşünce, davranış bazında sürekli bir değişim içerisindedir. Tıpkı doğada olduğu gibi (mevsimler, gündüz- gece, sıcak –soğuk ve bunların geçişleri…)
Anne- babanın yargılardan arınarak çocuğunu “olduğu gibi” (olmasını istediği gibi değil) kabul etmesi; arada “Barış Köprüsü” oluşturur. Ve bu barış köprüsü ( sevgi, saygı, güven, umut, ve olumlu inanç gibi) çocukla ilgili güzel mesajların kolaylıkla gidip gelmesine tanıklık eder.
Etkili İletişimlerinizle Mutlu Kalın!…
